Een naam kiezen voor je kindje, hoe doe je dat?

Een naam is zo belangrijk en daarom ook zo moeilijk om te kiezen. Wellicht dé moeilijkste keuze die je moet maken voor je kindje, want het is nogal permanent…
Je vind er boeken en websites vol mee; allemaal lijsten met babynamen. Maar dat vind ik nu net zo’n vreemd woord “babynamen”. Zijn er dan ook “volwassennamen”, krijg je een andere naam zodra je geen baby meer bent??
Sommige ouders durven inderdaad wel eens te vergeten dat hun baby zijn of haar naam ook als volwassene moet dragen. Ik ga geen voorbeelden geven maar namen met een verkleining eraan vast durven wel eens in aanmerking komen.

Faamnamen

Een naam kiezen is ook een heel persoonlijke keuze: ik vind iets mooi dat jij misschien afschuwelijk vindt. Maar hoewel ieder zijn eigen smaak heeft, vind ik wel dat je ergens ook rekening moet houden met de gevolgen van een naam. Natuurlijk kan je van iedere naam een pestnaam maken, kinderen kunnen nu eenmaal “goed” rijmen, maar ik heb het over voor de hand liggende gevolgen. Zo kwam ik laatst op een schaam/faamnamen-wedstrijd waarbij elk jaar de grappigste namen (van Nederland) verkozen worden. Denk maar aan Beau Ter Ham of Conny Plassen, hiervoor heb je niet heel veel verbeelding nodig, lijkt mij…

Populaire namen

Elk jaar komt er ook een lijstje uit met de populairste jongens- en meisjesnamen. Ik vind het altijd wel interessant om hier eens doorheen te neuzen maar ik zou het niet direct als inspiratiebron nemen… Onbewust kijk ik altijd naar de populariteit van een naam en als die naam bovenaan het lijstje staat, dan ben ik eerder geneigd om die naam NIET te kiezen. Ik zat met 4 Tommen in de klas en dat zorgde weleens voor de nodige verwarring. Maar laat je ook niet vangen: mijn ouders wilden mij Emma noemen maar deze naam kwam te veel voor… Guess what? Ik ken niet één Emma! Terwijl mijn zusje (die zogezegd geen populaire naam kreeg) het met ontelbaar veel naamgenoten moet doen. Dus als je een naam echt mooi vindt dan moet je er gewoon voor gaan, ook al zijn er al drie collega’s met dezelfde naam voor hun kind. Who cares?!

Uniseks namen

Wanneer je op het internet of in een boekje, naar een mooie naam op zoek bent, dan zal je waarschijnlijk ook wat gerichter willen zoeken. Zoals heel basic: jongensnaam of meisjesnaam óf uniseks?

Onze zoon heeft een echte jongensnaam, in de letterlijke betekenis (vertaling: zoon van…). Maar natuurlijk zijn er originele ouders die vinden dat ook deze naam aan een meisje kan gegeven worden. Hier heb ik geen problemen mee! Maar wanneer er dan mensen beginnen te roepen dat de naam veel te lief is voor een jongen en dus echt wel een meisjes-meisjesnaam is, dan beginnen mijn tenen te krullen.
Je mag een eigen mening hebben, maar laat anderen in hun eer!

In het echte leven loop ik dus ook rond met zo’n unisex naam. Ik heb dus een hele rugzak vol ergernissen die een Lisa of Marie niet zal hebben. Ik kan echt niet zeggen of mijn naam van oorsprong eigenlijk een mannen- of vrouwennaam is, want de betekenis is niet zo letterlijk te nemen als bijvoorbeeld: Sara (prinses), Rik (dappere heerser), Zita (jonge vrouw), Carolina (beeldschone vrouw), Andreas (mannelijk, dapper),…
Mijn naam zou afkomstig zijn van een mannennaam. Je weet wel zoals Johan afkomstig is van Johannes. Maar de naam Johanna dus ook, en dat is in mijn ogen (zonder op iemands tenen te trappen) toch oorspronkelijk wel een meisjesnaam.

Maar terug naar mijn naam, ik heb mijn naam altijd moeten verdedigen. ‘Nee, mijn mama wilde niet liever een jongetje’. Maar mijn man heeft dus ook een uniseks-naam en dit levert nu soms grappige situaties op. Op papier (dus zonder foto) kan de vraag gesteld worden of het nu 2 mannen, 2 vrouwen of man én vrouw zijn. En dan volgt nog de vraag, wie draagt welke naam… Ik heb veel problemen gehad met mijn naam, maar nu kan ik er de charme wel van inzien 🙂

Heb je toch liever een “echte” jongens- of meisjesnaam? Laat je niet vangen!
Bij mijn zoontje in de opvang zitten maar twee kindjes met een echte jongens- of meisjesnaam. De rest is ‘bedenkelijker’ want als je “je” aan een (voor mij) jongensnaam toevoegt, dan krijg je snel een meisjesnaam. Denk aan KlaasJE en JosJE.

Buitenlandse namen

En dan heb je buitenlandse namen waarvan je én niet weet of het mannelijk of vrouwelijk is, maar waarvan je ook niet weet of het een voornaam of een achternaam is. Terwijl dat in hun cultuur overduidelijk is. Je zal dan ook niet zo snel een Pieter Janssen tegenkomen in China. En buiten het feit dat we dit wel eens aan de hand hebben met buitenlandse namen, komt het ook wel eens voor bij inlandse namen zoals Kristof Mathijs of is het Mathijs Kristof? Daarom is het voor mij “Bond, James” en “James Bond”, maar vooral niet “Bond James” (let op de komma!)
Samen met de buitenlandse schrijfwijze is er vaak ook een buitenlandse uitspraak. Je zal je naam dus vaak moeten verbeteren (but hey, er zijn ook bekendere namen met dubbele uitspraakmogelijkheden. [Jessica] of [Djessica]) dus alstublieft, laat ons vanaf het begin de juiste uitspraak horen, de meeste mensen kunnen dat wel aan. Dus niet zeggen dat Peter goed is, wanneer je eigenlijk Pete [piet] heet.

Verzonnen namen

Oké, dan maar een zelfverzonnen naam. Mij goed. Maar niet boos worden als de schrijfwijze telkens verkeerd is (Maar bij welke naam heb je dat nu niet? Karolien met een C of een K? Jeff met 1 f of dubbel f?) of wanneer je geen voorgedrukte sleutelhanger met je naam kan vinden. Haha, als kindzijnde was dit een echt probleem in souvenierwinkeltjes 😉

Al bij al. Kies waar jij je goed bij voelt en je kind later ook! Maar misschien ziet Beau Ter Ham er de humor wel van in en vindt hij (of zij) het de ideale ijsbreker. Er is dus keuze genoeg!

x Rose x