Van 24/24 naar 15/24

Na de bevalling ben je zo goed als 24 op 24 samen met je kind. In mijn geval bijna 5 maanden lang, een periode gekend als borstvoedingsverlof! Maar mooie liedjes duren niet lang en uiteindelijk moet je terug naar de grote-mensenwereld waar boertjes en pampers verschonen #nurselife, bijlange na niet meer zo leuk zijn. De mini verdwijnt ondertussen voor een aantal uur bij de onthaalmoeder en later op school.

Bij ons niet anders natuurlijk, en zo bedacht ik me dat ik mijn kinderen een groot deel van de dag gewoon niet zie. En cru gezegd geef je dus een deel van de opvoeding van je kinderen uit handen!

Niet de hele opvoeding, hè. Je kan de leerkrachten niet alles laten doen 😉 Maar dat is een ander verhaal.

Op het einde van de (werk)dag, gaan we de kinderen natuurlijk halen. Bij de onthaalmoeder kunnen we altijd wel eens vragen hoe het was geweest, op school gaat dat al wat moeilijker.

In beiden gevallen zal het antwoord eerder beknopt zijn. Bij een “platte baby” zal het inderdaad niet veel meer zijn dan eat, sleep, poop, repeat. Maar daarna? Het liefst van al zou ik een heel uitgebreid verslag horen, maar ten eerste heb ik daar de tijd niet voor, en ten tweede, erg spannend zal dat verslag (hopelijk) niet zijn.
Daarnaast vind ik het een beetje onbeleefd om je onthaalouder, of de leerkracht, uit te gaan horen. Ik stel me dan zo’n jaloerse vriendin voor die de berichten van haar vriendje naleest… Mocht er iets zijn, dan hoor ik het wel.

Hoe was het op school?

Het kind in kwestie uithoren, levert momenteel nog niet zo’n correcte antwoorden op. Ik moet wel zeggen dat de hoeveelheid informatie die de oudste (3,5j) verspreidt, begint te groeien, maar de inhoud ervan is voor discussie vatbaar. De middelste (1,5j) zijn taalontwikkeling is nog niet op punt, maar via zijn luiers laat hij wel al weten wat de pot schafte…

Het contrast kan haast niet groter. Van constant met de neus bovenop elkaar tot hopelijk een fotootje op Facebook.

Zo wist ik via foto’s dat het oudste monster met het klasje naar de dorpskermis was geweest, maar totdat ik de foto’s liet zien, was er die dag dus niets speciaal gebeurd… terwijl hij toch echt wel kan vertellen over school. Je moet maar weten welke “flosh” hij had willen vangen…

Is this the real life or is this just fantasy?

Een keer kwamen we op school en kregen we te horen dat het monster, toen voor het eerst naar school, zijn behoefte had gedaan op het urinoir… Voor ons een hilarische anekdote, voor de juffrouw iets minder. Maar toen we erover nadachten kwamen er toch een hoop vragen naar boven.  Dit kon alleen maar gebeuren als hij alléén naar het toilet gaat. Kan hij dat überhaupt? En als hij dat kan, kan hij zijn broek dan ook zelf uit doen? Waarom kan hij dat thuis dan niet? Speelt hij gewoon komedie?

Veel zaken blijven dus toch nog een mysterie.

Hoe gedragen ze zich? Wat leren ze? Wat doen ze? Met wie spelen ze? Van wie hebben ze dat f-woord geleerd? En wie is dat stoute kindje dat alles doet wat niet mag?

De fantasie van een kleuter is daarbovenop ook nog eens zeer uitgebreid. Hetgeen het allemaal niet gemakkelijk maakt om de gang van zaken op school te leren.

Dat hij niet tegen het plafond gestuiterd is en de lamp heeft geraakt, is voor ons gemakkelijk te achterhalen. Maar toen hij op een dag heel verdrietig van school kwam en vertelde dat hij niet met zijn vriendje mocht spelen, kregen we toch een beetje medelijden. Totdat we de volgende dag verhaal gingen halen bij de juffrouw… Het kind in kwestie was gisteren niet op school. Ongelijk had het monster dus niet, het ligt er maar aan hoe je het interpreteert…

Vragen jullie je soms af wat je kind allemaal uitspookt? En of er een slechte invloed is, of dat hij dat zelf is? 😉

x Rose x