Wat als je man niet in Sinterklaas gelooft?

Geschreven door Alice

Het is weer zover!!  Uit elke uithoek van België komen er boten aan met zwarte mannetjes met grote zakken speelgoed, steevast begeleid door een oude man met een lang gewaad en een even lange baard… De Sint is weer in het land!!

Je kan geen winkelcentrum meer door of je stuit wel ergens op een lange rij ouders met uitgelaten kinderen die hopen op een cadeautje van de goede man.

De brievenbus zit ondertussen ook steevast elke week vol met speelgoedcatalogussen. Geen 3Suisses of La Redoute meer, neen, speelgoed!! En natuurlijk moet elke catalogus minstens drie keer worden nagekeken om zeker het juiste te vragen aan de Sint. En als de keuze uiteindelijk is gemaakt worden de favorieten netjes uitgeknipt en op een blad opgeplakt. De Sint moet natuurlijk wel weten wat we precies willen krijgen zodat hij het in de nacht van 5 december door de schoorsteen kan rammen…

Maar daar wringt nu net het schoentje… We weten allemaal dat die man al lang dood is… en op één nacht zowat de hele wereld van een cadeautje voorzien is onmogelijk. Waarom houden we dan onze kinderen voor de gek? Want dat doen we eigenlijk wel? En ik hoor je nu denken: daar doen we niemand mee kwaad en het is zo schattig! En ik moet toegeven dat ik zelf ook fan ben van het hele Sinterklaas gebeuren, maar ik begrijp eigenlijk ook wel als mensen er niet voor 100% achter staan… zoals mijn lieve echtgenoot dus. Meneer komt dan nog uit Turkije, waar onze Sint geboren werd, en toch is hij er niet over te spreken dat we onze kinderen voorliegen. (Zijn woorden, niet de mijne, haha)

Waarom zeggen we niet tegen onze kinderen; Er was eens een lieve oude man die graag cadeautjes gaf aan flinke kinderen. En om zijn verjaardag (is het wel de verjaardag van de Sint? Waarom eigenlijk 6 december??) te vieren geven de ouders ook aan de flinke kindjes een cadeautje…

Klinkt goed. Maar op die manier mis je al het magische errond… alle “suspense” is ineens weg. Teleurstellend… Maar geloven onze kinderen wel echt in de Sint?? Als mijn Bubbel een film over spoken of sprookjes ziet, dan zegt hij steevast dat het allemaal nep is… waarom zou hij dan wel geloven in Sinterklaas?? Is het soms een pact onder de kinderen dat zij ONS iets voorliegen en eigenlijk al lang weten dat die meneer echt geen superheld is???

Ik heb het even opgezocht.. De oorsprong van de datum heeft iets te maken met de sterfdag van die man. 

In ieder geval, het gaat hier over een traditie, een traditie die door de eeuwen heen evolueerde en ook al enkele malen werd afgeschaft en zelfs verboden!

Dus komen we terug bij het punt: waarom vinden we de Sint zo leuk? Is het omdat die kindersnoetjes zo schattig zijn als ze opstaan?? Kan zijn, maar zouden die minder schattig zijn als ze wisten dat wij cadeautjes zouden verstoppen? Dan kregen wij, als ouders, tenminste nog de credits ervoor hahahha.

Of zijn we fan omdat we het stiekem toch nog even misbruiken om ze flink te laten luisteren?? Want anders krijgen ze niets van de Sint?? Is een goede opvoeding niet genoeg dan om ze te laten luisteren? Moeten we dan ook maar meteen een echt Cookiemonster creëren en in de keukenkasten verstoppen?

Misschien is het omdat we nu eenmaal niet beter weten? We zijn nu eenmaal allemaal gewoontediertjes…

Ik heb geen idee… wat ik wel weet is dat ik erg boos werd op de Husband toen die bijna meldde aan onze vierjarige Bubbel dat Sinterklaas eigenlijk al do…

Ja!! Schandalig hè! Hij deed het gelukkig niet, maar het zette me toch aan het denken…

Als we Dokter Bea gebruiken omdat we niet meer willen liegen over bloemkolen en ooievaars, moeten we dan ook maar de Sint terug in zijn graf steken?

°Alice houdt wel van een kritische geest en denkt nog even na alvorens ze de Bubbel roept en zegt:”Help je mij knippen en plakken voor de brief naar Sinterklaas?” Waarop de Husband nog eens diep zucht en naar de winkel trekt voor wat speculaas en snoepjes voor de schoen.°

x Alice x