Toys, toys, toys, I’m looking for a good time!

Ik denk dat iedere ouder het probleem wel kent: een teveel aan speelgoed. Oké, er zullen vast wel mensen zijn die het minimalisme heel goed kunnen toepassen in hun huishouden, maar ik hoor daar dus niet bij (en mijn man al helemaal niet!) Niet dat ik mijn man de schuld geef van onze overdaad aan speelgoed, maar telkens wanneer ik iets wil wegdoen is hij toch degene die alles nog even een kans wilt geven. *I’m just saying…*

Maar het is dan ook heel moeilijk om een keuze te maken in het speelgoed-assortiment. Want wat voor jou heel leuk lijkt, daar kan je kleine heeeeel anders over denken.

De gedachte dat er binnenkort dubbel zoveel speelgoed gaat liggen met de komst van het tweede monster, zette me toch aan het denken: waar spelen ze nu echt mee? Voor het monster had ik eens een lijstje gemaakt met speelgoed waar hij echt mee speelde tot en met de leeftijd van 1 jaar. Heel erg handig als je het mij vraagt (en al zeg ik het zelf, ook een leuk artikel ;))

Dus we weten al waar een jongen tot de leeftijd van een jaar mee speelt, maar hoe zit dat met een jongetje van 2 jaar?
Tijd om terug het fotoarchief in te duiken en mijn dagboek boven te halen; dit waren de grootste lachspier-triggers per maand:

13 maanden: Knuffel
14 maanden: De kat
15 maanden: Boekjes
16 maanden: Blokfluit spelen
17 maanden: Zingen
18 maanden: Telefoneren
19 maanden: Handjes wassen
20 maanden: Loopfiets
21 maanden: Autogarage
22 maanden: Dikkie Dik boek
23 maanden: Bal

Heel veel is er niet veranderd in dat jaar (!). Ons monster kan zich nog steeds amuseren met de stomste voorwerpen en vooral mama haar GSM is onweerstaanbaar. Kasten leeghalen, deuren openen, dieren aaien, dekentjes laten waaien, water scheppen en zand proeven. Maar bovenal toch rommel maken.

De must-buy’s van mijn toen één-jarig-monster zijn fijn opgeborgen en liggen klaar voor de komst van monster nummer 2. Dus in principe komt er geen nieuw baby-speelgoed meer in huis. *In principe…*
Er is zoveel speelgoed en wij laten ons ook geregeld vangen door zaken die wij er leuk uit vinden zien (voor onze kleine). Eigenlijk heeft hij niet veel nodig, maar sommige zaken zorgen toch voor veel plezier!

Dit is het speelgoed waar ons monster het allerliefste mee speelt:

Lievelingsknuffel – Ja, het is zover, er is een uitverkorene! De mini versie van onze hond is duidelijk de lievelingsknuffel geworden en natuurlijk is het zo’n knuffel die nergens meer te vinden is 😉 opletten geblazen dus en proberen om hem in bed te houden.
Bal – voetballen, pluche ballen, stuiterballen, lichtgevende ballen,… plezier verzekerd met elke bal. Als onze hond er dan ook nog eens achteraan loopt, dan is het plezier helemaal compleet!
Autootjes – zolang er maar wielen onder zitten dan is het een succes. Hoewel zijn grote tractor toch de grote favoriet is. Het liefst van al past er nog een mannetje in, maar dat is zeker geen vereiste. De Toet Toet Autootjes van Vtech zijn wel leuk, maar de bijhorende speelsetjes zijn nog geheel overbodig. Terwijl de ouderwetste garage van Fisherprice een groot succes is.
Telefoon – Al sinds zijn 9 maanden blijft de telefoon een favoriet. Hij heeft al enkele exemplaren versleten terwijl hij eigenlijk niet eens zo ruw is met zijn speelgoed. Maar een afgedankt exemplaar van papa werkt ook prima (of net niet ;))
Kartonnen boekjes – Hij herkent de prentjes en gaat ook echt op zoek naar figuurtjes waarvan hij weet dat ze in dat boekje staan. Onze beste aankoop is “Waar woont konijn? Het grote dierenzoekvoek” van Lizelot Versteeg, een gigantisch boek met leuke zoekopdrachten. Een echte aanrader!
Muziekinstrumenten – Ook de muziekinstrumenten zijn niet weg te denken uit de speelgoedkist van ons monster. Trompet, blokfluit, xylofoon, piano, ze horen er allemaal bij. Bij een bezoekje aan de harmoniezaal kan het monster dan ook niet weerstaan aan de lokroep van het drumstel.
Loopfiets – het liefst van al zou hij niet van zijn fiets afkomen. Zowel binnen als buiten is hij in recordtempo waar hij wilt zijn.
Potjes in bad – waar er in mijn vorig lijstje de Octopals van Tomy stonden, zijn ze nu vervangen door potjes. Zoals elk piepspeeltje voor in bad zijn ook de octopusjes niet gespaard gebleven van onpoetsbare zeep- en weet-ik-veel-wat-voor-gore-restjes. Maar ik ben echt wel aan het twijfelen om ze opnieuw aan te schaffen voor monster n°2. Maar monster numero uno amuseert zich kostelijk met alles soorten potjes.
Werkbank – Aangezien onze kleine vent echt wel een vent is, kon een schroevendraaier en boormachine niet ontbreken. Wanneer papa aan het werk is dan wordt er graag een handje toegestoken.
Blokken – Om torens mee te maken. Het maakt niet zoveel uit wat voor blokken, als ze maar stapelbaar zijn. De grote doos Mega Bloks die we hebben staan is een minder groot succes dan we hadden verwacht. Hij rijdt graag met de autootjes, maar het stapelen van de blokjes duurt hem soms te lang. Hij heef liever een losse blokkentoren die hij met een klein tikje kan omgooien, want dat laatste vindt hij momenteel toch leuker dan het bouwen.

Verder speelt het monster het liefst van al eigenlijk gewoon buiten, zand verzamelen in zijn botjes en uitdagingen zoeken voor de wasmachine. Echt, hoe vettiger, hoe prettiger. En het liefst de hond achterna.

Speelgoed waar ons monster niet zoveel interesse voor heeft zijn de speeltjes waar je geduld voor moet hebben. Het zogenaamde educatief elektronisch speelgoed. Eer dat de stem zijn vraag heeft kunnen afmaken “Waar is de hond?”, heeft het monster al tien keer op een andere knop geduwd. Zo is er trouwens ook veel speelgoed waarvan wij ouders denken ‘O, wat leerzaam en slim’ maar dat in feite nog te ingewikkeld is voor de doelgroep en te saai voor kinderen die het snappen. Bijvoorbeeld een spel dat vraagt waar de driehoek of het cijfer 6 is – op welke leeftijd weet een kind wat een driehoek of een 6 is? – En als ze het kennen is dat speeltje dan niet veel te saai?

Speelgoed dat je achter je aan kan trekken is hier ook geen succes. De touwtjes zijn veelal te kort (hetgeen natuurlijk snel gefixt kan worden) maar het monster wilt zijn speelgoed kunnen zien waardoor er niet veel beweging in het speeltje komt. Afgekeurd!

Zoals je merkt staat er veelal geen elektronisch speelgoed in mijn lijstje. De “klein” lawaai-toestelletjes doen het doorgaans wel goed bij het monster, maar al die muziekjes zijn in principe niet nodig. Hij vind knopjes fantastisch en hoe meer muziekjes, hoe liever. Maar eigenlijk amuseert hij zich ook prima zonder al die vooringestelde herrie.
Het feit is dat je bijna geen speelgoed meer vind zonder batterijen. Autootjes met vroem-geluiden zijn te gek, maar die oude autootjes uit de dozen vanop zolder zijn ook geweldig! Het monster zorgt zelf wel voor lawaai 🙂

x Rose x