Geschreven door Alice

Als je een beetje volgt wat er de laatste tijd gebeurde hier, dan heb je vast meegekregen dat ik net mama ben geworden van een tweede zoontje en dat ik vlak voor mijn bevalling mijn voet brak.

Ik ben nu ondertussen al bijna een maand thuis en nog steeds behoorlijk afhankelijk van mijn husband. De combinatie keizersnede en gebroken voet (geen loopgips) zorgt ervoor dat ik al blij ben als ik tot aan het toilet geraak. Rechtkomen, wandelen met de baby vast, verschonen, trappen doen, op mijn zij slapen, rechtstaan, … Het zijn allemaal zaken die een ware uitputtingsslag voor me zijn, als ze niet al compleet onhaalbaar zijn. Gelukkig is de husband er om mijn rol over te nemen in ons huishouden, en aangezien ik “lekker” op de zetel lig heb ik veel tijd om hem te observeren en eens een lijstje te maken van zaken die mijn husband nooit zal leren… Dingen die blijkbaar alleen voor vrouwen zijn weggelegd.

• “Schaaaaaaaat, waar vind ik de ———- ??”                                                                                Dit is voor mij toch wel de beste eruit. Ik woon al jaren samen met mijn husband. Hij is degene die alles naar dit huis verhuisde, en toch weet hij hier niets liggen!! Zijn kleren en dergelijke, dat is geen probleem, maar daar buiten weet hij niets zijn. Ook al trekt hij elke dag bepaalde kasten open, vraag hem waar de vershoudsklemmen, de CIF of de postzegels liggen en meneer is compleet verloren. Als ik een kast opentrek om suikerklontjes te nemen, dan zie ik onbewust ook dat de chocopasta, de honing en de siroop daar gewoon naast staan. De husband? Die drinkt elke dag koffie met suiker, maar de siroop? Die weet hij niet te vinden!!!

• “Ik word gek van die kast, je moet die echt eens opruimen!”                                                  Niet alleen wordt goede raad regelmatig weggegeven, zoals de tip om bepaalde zaken eens op te ruimen bijvoorbeeld (dat kan hij zelf toch ook als hij ziet dat het een rommeltje is??), deze tips komen ook alleen op momenten dat hij een bepaalde taak moet uitvoeren. De kast waar de stofzuiger instaat? Zal je hem nooit over horen klagen… dagen, jaren, … no problemo. Tot de dag dat hij eens moet stofzuigen… dan is het ineens een “aanslepend probleem”: “schattie, die kast, hoe vaak heb ik dat al gezegd, ruim die eens op!”

• “Ik doe hier alles, echt alles, pffffffff”                                                                                          Als er taken door de husband gedaan worden dan wordt dit meestal ook ergens vermeld. Op zich geen probleem, hij verdient zeker een complimentje voor de hulp. Maar het feit dat de vrouw dit elke dag, vanzelfsprekend, doet, dat ontgaat hen toch een beetje precies?

• “Wanneer moet de vuilnis buiten?  Tot hoe laat is de winkel open?”                                    Hoe lang we hier ook al wonen, hoe vaak bepaalde zaken ook gebeuren, de structuur zal nooit geregistreerd worden. Alsof banale zaken meteen gewist worden op de echtgenoot zijn harde schijf. Vreemd!

• “Kom, steek dat gewoon in die doos en ruim dat een andere keer op”                                   Als hij in een opruimbui is dan panikeer ik elke keer weer. Want opruimen betekent “door het huis razen als een tornado”. Opruimen gebeurt er dan ook niet echt. Rommel wordt verplaatst, naar een zak, een kast, onderin een rekje, je kan het zo gek niet bedenken. Maar nakijken als we het nodig hebben en zaken uitsorteren gebeurt er niet!

• “Wachttttttt efkes schat! Je ziet toch dat ik bezig ben!”                                                        Multi-tasken is niet weggelegd voor de husband. Is hij aan het afwassen? Vraag hem dan niets want dan slaat er iets tilt. Komt hij in de living iets halen en vraag ik hem om alvast de vuile glazen mee te nemen dan zegt hij: “ik ben bezig schattie, ik ruim dat sebiet wel op”, terwijl ik net denk: als je dan toch lege handen hebt en naar de keuken gaat, neem die dingen NU dan al meeeeee?!

• “We hebben toch net gegeten??”                                                                                               Kleine kinderen hebben ritme nodig. Structuur. Dat doet ze goed, zo hebben ze wat houvast. Voor mij betekent dit vaste eet- en slaaptijden. Nu de husband aan het roer staat ontbijten we (zeeeeeer uitgebreid en lekker wel) soms pas om 11u. Middageten wordt steevast ’s avonds gepland en als ik dan ’s middags zeg dat we iets moeten eten zegt hij elke keer weer: “We hebben toch net ontbeten?” Honger wordt er niet geleden, maar mijn voedselklok is toch in de war hoor!

• “Ik moet er effe tussenuit want djeeezussssss!”                                                                         Ik vind de hele dag op één of meerdere kinderen letten zeer vermoeiend. Ik ben dan stiekem ook blij als ze ’s avonds in bed liggen. Voor mij betekent ontspanning dan eens even rustig op de zetel duiken en met vriendinnen bellen, of iets lezen, of wat Bloggen. De husband? Die moet er dan even écht tussenuit! De deur uit! Frisse lucht! ! Wegrennnennnnnnnnn!! Hahahahah… En het fijne hieraan is dat ik natuurlijk mijn rust heb als hij wegrent… hahahah!

• “Waar zijn mijn euh… dinges…?”                                                                                                 Dit hoor ik elke dag minstens tien keer. Het woord “dinges” valt hier regelmatig. En op een of andere manier weet ik altijd wat hij bedoelt. Sleutels? Powerbank? Bankkaart? Sokken? GSM? Hij zegt “dinges”, ik zeg waar het ligt. En heb ik het daar gelegd dan? Nee hoor! Hij geraakt zelf alles kwijt… 🙂

• “Ja, schattie, hoe moet ik dat nu weten??”                                                        Doktersafspraken, familiefeesten, uitstappen op school, … Noem maar op, de husband onthoudt er geen enkele. Al zit hij naast me als de afspraak gemaakt wordt. Drie dagen later hoor ik steevast: “Hoe we moeten naar daar? Daar weet ik niets van??”

Ik zie mijn husbandje doodgraag en ik ben heel blij met hem, maar ik vraag me stiekem toch wel eens af als deze zaken standaard mannen behaviour is of als de mijne zo uniek is.

En knapperd, als je dit leest, aai leuv joe hè!

x Alice x