Nu ik pas ben bevallen slaat Google me om de oren met artikels, foto’s en videos”s over zwangerschapskilo’s en de stress om er meteen terug bij te horen… (Cookie someone?)

.

Ik weet niet wat jullie mening is over het hele “slank zijn om er bij te horen ideaal”, maar soms vind ik al die kritiek op die idealen een beetje overrated…

Ik bedoel… ja er zijn al die boekjes en foto’s en films en teksten en weet ik veel welke media nog die ons zogezegd opleggen om er slank en knapperig uit te zien… dat is waar. Maar zoals ik al eerder zei, niets mis met een beetje een uitdaging/motivatie/wortel aan een stokje? En ook hier, niemand verplicht je om mee te gaan in dit ideaalbeeld?

.

Dus ik was vandaag op het strand en ik dacht: nu ga ik toch eens goed rondkijken! Aangezien ik met een kleine baby en een herstellende keizersnede zelf nog niet kon gaan zwemmen en dus een beetje vastgeplakt zat op mijn handdoek, naast mijn UV tentje met baby, had ik natuurlijk ook alle tijd en kansen om eens goed rond te gluren!

.

Wat ik zag? Wel, ik zag welgeteld twéé lichamen (levend, niet als in ‘crime scène’-lichamen) die volgens de strenge normen in de boekjes “prima” waren.

.

Twee.

.

Het was fucking heet en er waren duizenden mensen.

.

Twee?? Dat is evenveel “goede lichamen” als er waarschijnlijk Louis Vuitton handtassen te zien waren. (Niet dat ik daar zo fan van ben.)

.

In ieder geval. Ik hoor er niet bij, bij die prima lichamen. Alhoewel mijn man dat anders ziet. Ik ken de normen en de criteria en ik ben gebuisd. En pas bevallen. So cut me some slack. Want pas bevallen wil zeggen: ingewanden die negen maanden aan de kant werden gedrukt, extra bloed met bijbehorende uitgezette aders, bloedverlies (mijn spellingscorrectie maakte er spontaan moedverlies van…), extra kilo’s ter reserve en lekkende gezwollen tieten. Neen, mijn lichaam staat even op stand-by in de schoonheidscategorie gezien het net negen maanden fulltime bezig was in de ‘baby-making-wat-jullie-niet-kunnen-mannen-dus-durf-jullie-niet-te-moeien-over-de-term-mooi’

.

Dus twee?? Natuurlijk waren er honderden mooie lichamen! Zelfs duizenden!! Want elk lichaam is mooi en elk lichaam heeft iets te vertellen, maar ik ga dus even verder op die “volgens de maatschappij perfecte” lichamen…

.

Vind je dat zelf nu niet gek? Als we allemaal klagen over het feit dat we zo onder druk gezet worden dat er zo weinig resultaat is? Dus we worden allemaal onder druk gezet maar we luisteren niet? Of Waarom zijn we dan niet allemaal “perfect”? Of is het soms niet realistisch?? Maar wie zegt dat alles wat in een boekje staat realistisch moet zijn? Dat zijn de mode-inspiratie foto’s vol met dure merkkledij ook niet! Draag jij elke dag Chanel, Gucci en Louis Vuitton als kleding? Trek je enkel La Perla ondergoed aan? Is je handtas een Hermès en smeer je elke dag La Mer en Sisley op je snoet?? Ik niet hoor!! Maar ik vind het wel leuk om naar te kijken! Net zoals mannen graag eens naar een knappe Ferrari of Tesla of dergelijke kijken… En die zijn ook gestroomlijnd! 😉 Hahaha

.

Dus waarom moeten we altijd zo blijven klagen over die modeboekjes? Ik heb er al eens over geblogd en ik zal het blijven doen want ik blijf mijn hoofd erover breken. Ik ben namelijk dol op al die tijdschriften. En ik vind die modefoto’s zo mooi! Ze laten me dromen… net zoals de lotto hahahahaha. En dromen is toch leuk??

.

Dus is er dan iets mis als ik zeg dat ik nu bijna 6 weken post-keizersnede ben en sta te popelen om wat oefeningen te doen thuis? En dat ik blij ben dat ik mijn zwangerschapskilo’s kwijt ben? Want let’s face it… dat is toch de bedoeling nee? Natuurlijk is dat niet gemakkelijk, en natuurlijk willen we niet dat iedereen (vooral de mannen) zomaar denkt dat dit zo vanzelfsprekend is, maar het is uiteindelijk wel de bedoeling.

.

Ze zaten er niet voor je baby, dus waarom zouden die kilo’s er dan moeten zitten na je baby??

En hoe hard ik ook moet lachen met filmpjes van pas bevallen vrouwen die lekker sarcastisch praten over de bevalling of het leven erna… Ik wil terug mezelf zijn en ik vind daar niets mis mee.

Ik ben niet van plan om me te verstoppen (ohjee, hier zou ik wel eens kritiek op kunnen krijgen) achter mijn bevalling of de moeilijke tijden die erbij horen. Ik ben ook niet van plan me neer te leggen bij mijn blubbiebuikie. En weet je waarom? Omdat ik er iets aan kan doen!! En dat is nu het grote verschil.

.

Striemen, verzakte navels, los vel, … dat zijn allemaal zaken waar je niets of nauwelijks iets aan kan doen. Net zoals een grote neus of een gigantisch voorhoofd. Dus daar moet je jezelf niet gek op staren. Dat moet je accepteren en daar moet je van leren houden.  Maar die extra kilootjes die kan je misschien wel zelf laten verdwijnen, dus ga mij nu niet scheef aankijken als ik, pas bevallen, vind dat die eraf moeten!!

.

Soms krijg ik het gevoel dat we schever worden bekeken als we wèl slank willen zijn! Ik wil niet mèt lichaamsbeharing, zonder BH, over straat lopen, al roepend dat iedereen me moet aanvaarden zoals ik ben. Waarom zou ik dat van anderen verwachten als ik dat zelf zo niet zou doen? Ik aanvaard mezelf pas als ik er terug uitzie zoals voor mijn twee kids. Binnen de mate van het mogelijke.

.

Niks mis mee om een Chanel handtas te willen zijn, toch??

.

°Alice gaat nog eens kijken naar filmpjes van dames die de schoonheidsidealen verafschuwen°