Opvoeden van je kids? Spannend! Maar hoe breng je het er eigenlijk zelf vanaf met je eigen opvoeding?

 

 

Opvoeden, een woord wat meestal in verband wordt gebracht met kinderen. Want die moeten we nog opvoeden. En misschien heb je er zelf of misschien verwacht je wel een bepaalde opvoeding van anderen. Maar heb je je al eens afgevraagd hoe het zit met je eigen opvoeding? Pas je alles wat je van anderen verwacht ook toe op jezelf?

 

Ik stond er eigenlijk nooit bij stil. Tot ik gisteren te laat naar een afspraak vertrok en in mezelf dacht “ik geraak er wel op tijd, chill”.

Even een situatieschets doen: Ik haat mensen die te laat komen. Ik begrijp niet dat als je ergens om 14u moet zijn en als het een halfuur rijden is dat je dan om 13u30 vertrekt.

Ik vertrek dan tussen 13u en 13u15, omdat ik op tijd wil zijn én dus een marge inreken. Verder mag je erop rekenen dat de auto ruim voldoende brandstof bevat en dat de documenten die ik eventueel nodig zou hebben al klaarliggen. Ik ben een voorbereid mens.

Dus toen ik gisteren in de auto zat, met een brandstoftank die bijna leeg was, niet zeker als ik mijn documenten bij had én veel te krap in tijd, dacht ik ineens: “!@#”

 

 

Wat is er met me aan de hand? Wel… ik zal het je zeggen… ik ben enkele dagen alleen thuis. Geen bubbel en geen man… dus ik kan doen wat ik wil. Ik moet ineens even met niemand rekening houden….

Dus na twee dagen komt mijn ware aard dan ineens naar boven???

 

Maar hoe komt het dan dat ik dit wel nog steeds van anderen verwacht, dat op tijd komen en dergelijke? En zijn er dan nog zo van die zaken die ik van anderen verwacht die ik zelf niet doe? Probeer ik anderen op te voeden met normen en waarden die ik zelf niet respecteer als het niet nodig is?

 

Tijd voor eens wat zelfreflectie…

 

Opvoeden, ik heb het er wel vaker over. Ik heb er ook al enkele artikels aan gewijd.

Het is iets wat super belangrijk is, maar ook erg subjectief. Iedereen denkt het juiste te doen, maar aangezien iedereen andere normen en waarden heeft en er geen regels zijn (zoals het vroegere Dr Spock boek) weet je dat natuurlijk niet. Maar hoe oneerlijk is het als je dus al je normen en waarden niet op jezelf toepast?

 

Een paar voorbeelden van zaken waarin ik zelf tekort schiet nu ik een aantal dagen alleen thuis ben en niemand me controleert… (is dit nu echt mijn ware aard???)

– voorbereid en op tijd komen

– elke dag de afwas doen (inclusief wegzetten in de kasten, niet laten opdrogen op het rekje!)

– voor het slapengaan de vuile glazen uit de woonkamer halen en opruimen

– schoenen op de daar voorziene plaats zetten en niet in de gang laten slingeren

 

Heb jij ook zo van die zaken die je belangrijk vindt? Neem dan eens de tijd om eens goed na te denken als je ze zelf ook toepast. Want we gaan de pot niet verwijten dat hij zwart ziet hè?

 

Misschien leer je nog wel wat zaken van jezelf? 🙂

 

Ik moet trouwens nog even iets toevoegen… Iets wat ik ineens besefte…

Regels voor kinderen passen we toe omdat we willen dat ze de beste versie van hunzelf worden (in onze ogen, remember, opvoeding…subjectief) maar zou het kunnen dat we de regels voor onze partners zo desperate willen implementeren zodat zij ons kunnen steunen?

Je denkt nu vast “hè?”. Begrijpelijk.

Voorbeeld:

Ik verwacht van mijn husband dat hij, na de afwas, ook alles wegzet en niet alles laat opdrogen. Ik verwacht dat ook van mezelf. Maar ik doe het meestal niet. Dus aangezien mezelf opvoeden zo moeilijk is en ik liever struisvogel (lees: mijn hoofd in het zand steek) ga ik dan maar wat druk op hem leggen. Zodat het

a. correct gedaan is

b. ik tevreden ben

c. mezelf de volgende keer druk geeft om het ook zo te doen want hij doet het ook al zo

 

Want geef toe, met wat “groepsdruk” presteren we beter. En zagen is leuker tegen iemand anders. En zelfreflectie vermijden de meesten onder ons.

 

Oh jee. Wat een inzichten toch…

 

Ik ben mijn moraal van het verhaal al lang kwijt. Maar kijk vooral eens naar jezelf als je nog eens wat verwachtingen in iemand zijn nek zwiert. 😉

 

°Alice blijft dieper nadenken over het feit dat ze anderen oplegt wat ze van haar zelf zou willen en nu komen er wel twintig voorbeelden binnengerold. Help! Waarom is het zo gemakkelijk om anderen raad en regels te geven en is het zo moeilijk om dit bij jezelf te doen? °

 

°Dus als ik tegen mijn husband zeg dat hij moet vloggen… wil ik dan zelf eigenlijk stiekem vloggen??°

 

°kraak kraak°