Alweer een jongen?

“En wat is het geworden?”
“Een zoontje!”
*blik vol medelijden*

Toegegeven, dit is misschien wat overdreven. Maar tijdens mijn zwangerschap heb ik toch wel een deel van die blikken -en opmerkingen- opgevangen.
Vaak werd/wordt mij dan ook gevraagd: ‘Je had misschien liever een meisje?’ Euhm, excuse me? En het ergste is dat, als het al gevraagd wordt, dan is het geen vraag meer maar een vaststelling. Een foute vaststelling welliswaar.

Het voelt alsof ik me moet verantwoorden, want je kan toch niet blij zijn met alleen maar jongens… Ik zou eigenlijk gewoon maar moeten toegeven dat ik liever een meisje zou willen ofzo. En als ik beweer dat dat niet het geval is, dan moet ik mezelf bijna nader verklaren… en dat terwijl mijn man, bij wijzen van spreken, een dikke high-five zou krijgen. Haha! Go mannen-team!

Maar ik vind het helemaal niet erg dat ik twee jongens heb (drie als ik mijn man mag meetellen). Het is niet zo dat ik hoopte op “weer een jongen”, ik hoopte gewoon op weer een leuk en gezond kindje. Een meisje zou natuurlijk ook onder die noemer kunnen vallen 😉

Want het punt is, je hebt het nu eenmaal niet voor het kiezen. Hetgeen sommige mensen echt niet snappen. “Ik wil alleen maar meisjes” Good luck with that!
Ik ben allang blij dat mijn kindjes beiden gezond zijn. Hoe cliché dat ook mag klinken. Maar ik vind dat iedere ouder dat cliché mag nastreven. Wat ga je anders doen? Je jongens omhullen in het roze totdat ze de leeftijd bereiken dat je niet meer kan doen alsof het een meisje is?

Dat is trouwens misschien wel het enige punt dat ik “jammer” vind aan zoontjes: de kledingopties…

Wanneer je een kledingwinkel binnengaat dan zal 2/3 van de kledij voor meisjes zijn en misschien 1/3 voor jongens. De opties voor jongetjes zijn dus beperkt (vooral als het grootste gedeelte dan ook nog heel commercieel gericht is met allemaal actiehelden en cartoons die ik vast nog allemaal leer kennen). *zucht* Maar zodra ik de meisjeskledij een beetje beter bekijk, dan zie ik dat je voornamelijk kan kiezen uit roos, roze en rooskleurig. En als je niet zo roos-minded bent, dan grijp je misschien sneller naar unisex kledij.

Trouwens, ik heb ook al heel leuke jongenskledij gevonden en in tegenstelling tot de meisjeskledij hebben deze een groter kleurenspectrum.

Naast de mensen die mij alleen maar in-roze-gehulde, met-strikjes-en-hartjes-overladen baby’s toewensen, zijn er ook al een aantal mensen geweest die mij onmiddellijk een jongetje toewensten. Dit zijn meestal mensen met enkel zonen -dus heel objectief kan je dat niet noemen-. Maar er is mij ook een vrouw bijgebleven, met een zoon én een dochter, die letterlijk meedeelde dat jongens leuker waren. Hoe zeggen ze dat meestal: jongens zijn mama’s-kindjes en meisjes hangen meer aan de papa. O, en meisjes zouden sneller bitchy zijn, haha!

Ik weet niet wat beter is, allemaal hetzelfde geslacht of een mengelmoes. Maar daar ga ik mijn hoofd niet over breken want uiteindelijk is dat geen keuze die je kan maken 😉

En even als een side note, waarom zouden meisjes beter zijn? Ik kan letterlijk niet één doorslaggevend punt bedenken, zelfs niet naar de toekomst toe. Daarbij, zijn er eigenlijk wel grote verschillen tussen jongens en meisjes (buiten het hele piemel-gebeuren?)

Stel maar dat je het wel kon kiezen en een dochter kreeg zoals ik ben: in bomen klimmen, kikkers vangen, hutten bouwen en veel geschaafde knieën en kapotte broeken. Poppen vond ik maar niets 🙂

x Rose x