Kinderen en de definitie van ALTIJD
Een dagje zonder de kids? Yes please! Guilty feelings? No thanks!
Het is Paasvakantie… dat betekent twee weken geen school. Twee volle weken zonder hectische ochtenden en chaotische avonden. Twee volle weken een kleine bubbel in huis.
Op zich iets geweldigs… leuke dingen doen, samen ergens naar toe, geen stress om op tijd aan de schoolpoort te geraken, rust…
Wacht, nee, dat is verkeerd. Rust kan je het niet noemen hoor, zo een kind fulltime in huis!
Neeeeeeeee, rust zou ik niet associëren met een schoolvakantie.
In ieder geval, na zo een drukke dag vol met leuke activiteiten voor de bubbelboy besef ik extra hard hoe zeer ik het apprecieer als ik eens een dag… kinderloos ben.
Ja ja ja, ik weet het, dat klinkt misschien fout, of egoïstisch… maar het is toch niet te onderschatten hoor zo een kind. 🙂
Hoe schattig, cute & cuddely ze ook zijn, het blijven erg aanwezige wezentjes. Dus als er dan eens een schoolvakantie is, dan profiteer ik wel eens van mijn ouders om eens een paar kinderloze dagen in te plannen.
Zo ook de eerste dagen van de Paasvakantie. En ik moet zeggen… ik heb absoluut no regrets at all dat ik, Alice, een paar kinderloze dagen nodig heb.
Daarbij, hoe kan je anders eens Quality Time met de Husband hebben? °Alice denkt mijmerend terug aan de citytrips Parijs°
°rust°
Ik zal dus eens een lijstje maken van de zaken die ik apprecieer op mijn kinderloze dagen.
- Als ik ’s ochtends opsta kan ik gerust mezelf klaarmaken. Ik word niet gestoord halverwege mijn wannabe-perfect-catwing-eyeliner door een gilletje op de babyfoon. Niemand die ineens pipi moet doen en al mijn kostbare ochtend-tijd opslorpt.
- Geen paniek ’s ochtends als ik besef dat zijn boterhammendoos nog in zijn boekentas zit van gisteren en dus nog afgewassen moet worden of paniek omdat er geen enkele propere jeansbroek meer is.
- Als ik om 8u30 mijn werkdag opstart hoef ik me ook geen zorgen te maken over het feit of mijn man überhaupt op tijd is opgestaan om de kleine apekoppie naar school te brengen. Ook een schuldgevoel over “i took the car en het regent dus worden zij nat” is er niet.
- Tijdens mijn lunch kan ik even naar mijn ouders bellen, wat leuke verhalen horen over wat ze aan het doen zijn daar en vervolgens de telefoon weer afleggen en genieten van de rust.
- Na mijn werk maakt de file me ineens geen zak meer uit. Geen school, dus ook geen eventuele boete van de naschoolse opvang als ik er weer eens te laat aankom door fileleed #Antwerpenisparking
- Als ik thuis aankom doe ik rustig mijn schoenen uit, geef ik mijn man een dikke kus als hij thuis is en geniet ik van de stilte. Geen gedoe in de supermarkt met een moe kind en geen stress om op tijd avondeten in datzelfde vermoeide kind te steken.
- Mijn schoenen zet ik rustig neer, op de daar voorziene plaats. Onderweg struikel ik niet over een verlaten boekentas en voel ik geen gekraak onder mijn voeten van hele zandbergjes die uit de bubbel zijn schoenen kwamen.
- Na even wat “rondgehangen” te hebben ga ik alleen (zeer uitzonderlijk) naar het toilet. Ik hoor niemand vragen als ik kaka aan het doen ben. En nog beter, er is niemand die de deur onverwachts open zwiert.
- Tijdens het avondeten keuvel ik gezellig over koetjes en kalfjes met mijn man. Er wordt gegeten, iedereen lust alles, alles blijft proper, we ruimen af en dat zit er ook weer op.
- En vervolgens doe ik waar ik zin in heb. De rest van de hele f*cking avond.
- Mijn man vraagt als ik zin heb om naar de cinema te gaan of om een ijsje te gaan eten ’s avonds? Wat een topidee! #nobabysitterneeded
En zo kan ik echt genieten van die enkele dagen per jaar dat ik weer helemaal 100% de egoïstische versie van mezelf kan zijn. Want uiteindelijk offer ik mezelf (met veel plezier) toch maar altijd weer op voor het goede verloop van mijn (zeer geliefd) gezinnetje. En al mijn vrije dagen gaan op aan speeltuinen, dierentuinen en andere kindvriendelijke activiteiten.
Dus als ik dan eens mijn bubbel heb gedropt bij mijn ouders voor een dagje rust, en ik bel dan naar oma en hoor hoeveel plezier ze die dag gemaakt hebben en ik hoor op de achtergrond dat stemmetje van mijn lieve kleine stoere bubbel, dan zwelt mijn hart nog tien keer groter op als anders van alle liefde die ik voor dat ventje voel…
°Alice zoekt even op vakantieveilingen naar een leuk hotelletje voor binnenkort. “Gaan we dit weekend naar de zoo mama?” vraagt bubbeltje. “Natuurlijk lieverd”, zegt Alice°
x Alice x