Hoe verloopt het besnijden bij een kind?
Heb jij het besnijden van je kind op de agenda staan binnenkort? Lees dan zeker even verder voor een aantal tips om vlotter door die eerste post-op dagen van het besnijden te komen!
Ik wil nog even toelichten dat er zowel medische als culturele of godsdienstige redenen zijn (wisten jullie dat zelfs Jezus besneden is volgens oude afbeeldingen?) om een kind te besnijden. Ik ben me er van bewust dat er voor die laatste redenen voor- en tegenstanders zijn. Dit artikel gaat niet over waarom je het al dan niet zou doen, ik respecteer iedereen zijn mening, maar het artikel is er om ouders die hun kind (moeten) laten besnijden een hart onder de riem te steken.
Welke methode van besnijden?
Sommigen onder jullie kennen ze misschien niet allemaal, maar er zijn verschillende manieren van besnijden van een kind. Ik ga ze hier niet allemaal toelichten want ik ben geen dokter, maar er is de klassieke manier waarbij ze het slurfje wegsnijden, of de klem-manier, waarbij ze het verwijderen door het op een bepaalde manier af te klemmen. Bij deze laatste methode hoort ook de Plastibell methode die aan populariteit wint omdat ze als minder ingrijpend wordt gezien, maar enkel gedaan wordt bij kleine baby’s. Veel artsen zijn hier voorstander van, maar toch kan het nog niet in elk ziekenhuis.
Volledig of plaatselijk?
In België gebruiken ze meestal volledige narcose bij een besnijdenis. In Nederland ligt dit al anders. Vraag het zeker op voorhand even na, of bekijk de website van het ziekenhuis. Hou er ook rekening mee dat een narcose betekent dat ze nuchter dienen te zijn! (Als je een uur kan kiezen voor de ingreep, zet het dan zo vroeg mogelijk, dan moeten ze niet zo lang nuchter blijven)
De narcose is helaas iets wat bij een klein kindje behoorlijk heftig kan zijn.
In de meeste ziekenhuizen bereiden ze de kinderen en de ouders eerst voor door middel van een leuke video. Sommige ziekenhuizen laten eerst de manier van in slaap doen zien met behulp van een teddybeer. Weet dat er sowieso één ouder mee de operatiekamer binnen mag om je kleintje rustig in te laten slapen. Een trucje is om aan je kind te vragen de ballon heel hard op te blazen. Want om iets hard op te blazen moeten ze eerst diep inademen en zo krijgen ze vlot het slaapmiddel binnen.
Deze foto's zijn trouwens gemaakt vlak na de narcose, maar zo kan je het mondmasker eens zien.
Hou er rekening mee dat sommige kinderen heel rustig in slaap vallen en dat anderen wel eens durven tegenstribbelen en dan ineens abrupt in slaap vallen. Alles is mogelijk en niet alles is even leuk voor de ouder die er bij staat. Wees echter zelf zo rustig mogelijk, tenslotte ben jij, al is het maar omdat je hun handje vasthebt, een enorme troost.
Hoe lang duurt het dan?
Eens je kleintje in slaap is gebracht word jij mooi naar buiten begeleid. Vaak mag je wel een tutje of knuffeltje achterlaten zodat ze dit aan je kleintje kunnen geven voor als hij wakker wordt. Let wel op dat het in een ziekenhuis soms chaos is en dat zulke zaken verloren kunnen raken. Geef dus zeker niet het meest waardevolle knuffeltje mee!
Als ouder lijkt het misschien een eeuwigheid, maar het besnijden van je kind zelf gaat behoorlijk vlot en na een halfuur tot drie kwartier ben je meestal al terug samen bij je kind.
Hou er rekening mee dat een kind best zo lang mogelijk slaapt na de narcose, hoe langer ze slapen, hoe beter ze het verwerken. Het zou dus kunnen dat je nog een uur of twee drie op een donkere kamer naar je kleintje gaat zitten kijken die nog “lekker” ligt te slapen. Neem misschien iets mee waarmee je je in stilte kan bezighouden en denk eventueel aan een versnapering voor jezelf.
En dan worden ze wakker!
Dat wakker worden kan op verschillende manieren. De een steekt zijn koppie boven de lakentjes uit en kijkt je liefdevol aan, de ander wordt hysterisch wakker en probeert het infuus uit zijn hand te rukken. Ik hoop voor iedereen dat het eerste scenario van toepassing is, maar wij maakten beiden scenario’s mee. Ook weer daar, denk aan je krachten als ouder en wees er voor je kleintje.
Dat infuus is trouwens niet persé een zak met vloeistof die aan ze vast hangt. Het kan ook gewoon nog enkel een buisje in hun handje zijn wat er “indien nodig” is, en verwijderd wordt eens ze naar huis mogen.
Bubbeltje mocht trouwens een ijsje kiezen na het wakker worden. Kwestie van op een leuke manier terug wat suikers en vocht binnen te krijgen.
En wat nu?
Eens ze wakker zijn is de kans groot dat er precies niets aan de “hand” is. Maar jij weet wel beter! Als je kind nog in de pampers zit (en dat is het handigste) dan zit alles natuurlijk fijn verpakt en verstopt en bezorgt het (nog) niet veel stress aan je kind. Maar…
Er is helaas een maar…
Hoe schattig en normaal ze ook kunnen lijken vlak na de operatie. Hoe zeer je ook gerustgesteld bent als je ziet dat er precies niets aan de hand is…
Het kan ineens allemaal voorbij zijn…
Want als ze de allereerste keer pipi doen zal het niet, en dat benadruk ik graag, leuk zijn.
Er is gesneden en het zal branden. De kans dat dit ongemerkt voorbij gaat is helaas vrij klein. Hou hier op voorhand rekening mee. Je kan ook weinig doen op dat moment. Hoe kleiner ze zijn, hoe minder last ze er van hebben natuurlijk, want hoe kleiner het wormpje was, hoe minder snij-oppervlakte er was, maar een wondje waar pipi op komt brandt natuurlijk.
Weet dat dit effect op dag twee al stukken minder erg is en dat ze op dag drie al vaak geen pijn meer ervaren.
Het verzorgen??
Zoals ik daarnet al aangaf is het een voordeel als je kind nog in de luiers zit. Je kan het namelijk allemaal beter verpakken. Als nazorg krijg je namelijk een zalf mee en een soort van wondcompres of gaasverbandje. Gebruik genoeg zalf, zodat het verband niet vastkleeft aan de wondjes. Een tip is hier om de zalf op het gaasje te smeren en niet op je kleintje zijn maraschino kersje (want zo ziet het de eerste dagen uit!!!)
De luier zorg er ook voor dat je alles omhoog kan houden waardoor de zwelling er sneller uit gaat. Yip, onthoud ook dat, het kan er erg gezwollen uitzien de eerste dagen!
Ocharme dat kereltje toch!
Mocht je kind besneden gaan worden, weet dan dat de meeste kinderen de dag zelf al gewoon aan het rondrennen zijn alsof er niets gebeurd is. Enkel naar het toilet gaan en verschonen kunnen onaangename momenten zijn tijdens de eerste twee dagen.
Na een week is het al geen maraschino-kers meer en mag hij ook weer in bad. De draadjes verdwijnen vanzelf. Werd het gedaan met een Plastibell dan zal deze ook vanzelf loslaten. En de kleine spruit? Die is weer zo vrolijk als iets, ook op het potje. 🙂
Respecteer elkaar!
Ik wil er nog even op hameren dat ik me er erg bewust van ben dat er mensen het besnijden van een kind niet oké vinden dat kinderen besneden worden zonder dat ze hier zelf zeggenschap over hebben. Oordeel ook niet te snel, misschien werd het kind om medische redenen besneden. Ik respecteer iedereen zijn mening hierover en wil dit artikel louter informatief aanbieden.
x A x