Hé jij daar! Stop daar eens mee!
Mag je tegen kinderen die niet van jou zijn ook iets zeggen?
Opvoeden, ik denk dat ik er honderden blogposts aan zou kunnen wijden. Ik vind het zo iets belangrijk en zo leuk ook om over te praten en natuurlijk te schrijven. En vaak komen mijn gedachtengangen op gang door gebeurtenissen rondom me. Zo ook afgelopen woensdag…
Even schetsen:
Het was vandaag groot grootoudersfeest op de school van mijn Bubbel. Grootoudersfeest is een dag waarop de grootouders naar school mogen komen en waarop de kleuters vanalles voorbereiden om hun opa’s en oma’s zo fier mogelijk te maken. Zo ook vandaag dus. Mijn ouders hadden op voorhand een uitnodiging ontvangen in heus schatkaart-in-fles-formaat en ze konden dan niet anders dan af te zakken naar het verre Antwerpen. Nu moet ik er even bij vermelden dat mijn ouders NOOIT buitenshuis blijven slapen en ook nooit verder als 50 kilometer rijden. Iets met comfortzone of zoiets? :). In ieder geval, voorbereidingen werden getroffen en mijn ouders kwamen de dag op voorhand al bij ons logeren zodat ze ’s ochtends de file niet moesten trotseren naar Antwerpen.
De woensdagochtend stonden we dan ook gezellig allemaal samen op en vertrokken we na het ontbijt richting school voor het spektakel. Bubbel als piraat (je had het thema wel al geraden met de uitnodiging nee?) en wij er achteraan.
Het optreden en de spelletjes er achteraan waren fantastisch. Mijn kleine Bubbel zit op een fantastische school met fantastische juffrouwen en een directrice uit de honderd dus het was een super beleving! Er waren zelfs piratenspelletjes én piratencakejes!!!!
Maar…
Helaas werd alles overschaduwd door een heel spijtige gebeurtenis. Iets wat ik graag zou kunnen uitwissen. Iets wat ik wilde dat mijn mama, mijn lieve lieve mama, nooit had moeten meemaken.
Mijn mama werd namelijk AFGEBLAFT door een andere mama omdat ze een aantal kindjes had aangemaand rustig te spelen…
Ik zal ook dit even schetsen, zodat je zelf je mening kan vormen. Een mening die ik heel graag zou horen:
We zitten allemaal samen in een grote refter. Kindjes, juffrouwen en grootouders. Hier en daar ook wat mama’s die de verlegen grootouders begeleidden (zoals ik dus haha).
Ik was even met Bubbel naar een andere zaal om zijn jas te halen en toen ik terug aan onze tafel kwam zag ik een mama fur-i-eus op mijn mama toelopen en hoorde ik haar roepen: “wa is uw probleem? Da is mijn kind ja? Waa moeit gij u mee??”.
Mijn mama wist niet wat haar overkwam en trok bleek weg. De andere mama was duidelijk compleet over de rooie en sleurde vervolgens haar eigen kind de gang in om aan hem te vragen wat er aan de hand was.Ik was zo geschrokken en had het liefst die andere mama de nek om gedraaid maar gelukkig ben ik een welopgevoed kind (dank u lieve mama) en besloot ik haar even rustig aan te spreken uit het zicht.
“Excuseer? Ik weet niet wat er scheelt, maar mijn mama verdient zo een opmerking niet. Als ze iets tegen uw zoontje gezegd heeft dan was dat met goede bedoelingen.”
Antwoord van over-de-rooie-krijsmama: “ja, iemand kwam mij zeggen dat een vrouw tegen mijn kind aan het schreeuwen was!”
Waarop ik rustig meld: “Mijn mama is de liefste mama op de wereld en zal zeker niet geroepen hebben. En wat ze zei was rustig en goed bedoeld omdat ze niet wilde dat de kindjes zouden vallen of iemand zouden omlopen met een heet kopje koffie vast. Dus dat was echt niet slecht bedoeld.”
En ik denk dat haar woede-level toen pas zakte naar een aanvaardbaar-ik-kan-terug-communiceren-zoals-een- normale-mens-niveau want ze zei: “Ah is dat uw mama? Oké ja. Ik dacht gewoon dat ze riep op mijn kind.”
En dat was het dan?!
Situatie iets of wat opgelost. Maar mijn mama zal dit wel blijven onthouden en er een naar gevoel aan over blijven houden. Dus toen zei ik haar, waar iedereen bij was: “Mama, ik wil dat je nooit verandert. Je moet altijd andere kinderen blijven aanspreken als je denkt dat dat nodig is. Daar zou ik als mama ook blij mee zijn als iemand dat bij mijn kind deed als ik het even niet zag.”
En ik moet zeggen dat ik stiekem een beetje op een applaus had gerekend maar dat gebeurde niet. Ik was even vergeten dat mijn leven geen film is. Oopsie!
Dus, wat vind jij??
°Alice ziet een kindje ondersteboven in een boom hangen en zegt even “ doe je wel voorzichtig?”°
Alice
Dol op hersenspinsels en vreemde theorieën, verslaafd aan To-Do lijstjes en goede voornemens. Getrouwd met "The Husband" en mama van "de Bubbel" en "de Spruit".
Dit vind je misschien ook leuk
Worden jongens met speelgoedpistooltjes moordenaars?
Bezoek, visite, gezelschap…
11 reacties
bonsje
Ik spreek andere kinderen ook wel eens aan op hun gedrag of gevaarlijk spel. Ik zie idd dat niet alle mama’s dat op prijs stellen maar de maatschappij vormen we samen toch?! Die mevrouw die je moeder zo afblafte is gewoon een onfatsoenlijk loeder! Ik heb altijd respect voor ouderen (eigenlijk voor iedereen) Ze had ook gewoon even kunnen vragen wat er aan de hand was!
Jouvence
Wat jammer dat dit is voorgevallen en je moeder heeft het gedaan met de juiste bedoelingen. Ik vind dat er niets mis is met wat je moeder heeft gezegd, die moeder van dat kind reageerde wel heel heftig. Niets van aantrekken en het een volgende keer gewoon weer zo doen.
hillybillybeauty
Wat naar! Als ik van iemand zou horen dat iemand anders mijn kind aan het “toeschreeuwen” was zou ik wellicht ook eerst even woord halen bij die persoon. Soms is het zo lastig om via via de juiste voorgevallen situatie te schetsen. Ik zou alleen op een normale toonhoogte gaan vragen wat er is voorgevallen. Mijn kinderen mogen zeker door andere personen wel ergens op gewezen worden. Of dit nou is omdat ze lelijk doen, moeten oppassen om zich niet te verwonden of iets dergelijks. Maar soms, als je ergens zelf niet bent bijgeweest, is het erg lastig om ergens over te oordelen. Maar respect voor ouderen heb ik, en hopelijk mijn kinderen ook, altijd!
Lesley
Jeetje wat vervelend zeg! Ik zou hy zelf ook fijn vinden als iemand mijn kind eerlijk aanspreekt op iets wat echt niet kan als ik het zie. Echter weet ik uit ervaring van vroeger dat sommige ouders daar wel oneerlijk in zijn en bijv hun eigen kind altijd voorttrekken.
Blog & Beauty
Ik hoop juist dat andere papa’s en mama’s wat oplettender zijn en durven te waarschuwen ook als het hun kindje niet is. Ik doe het wel. Vanmorgen nog liep een jongetje het schoolplein af en de moeder was nog binnen. Ik zei tegen het jongetje dat hij maar even het schoolplein weer op moest gaan om op zijn mama te gaan. Dat moeten meer ouders doen. Laatst ging mijn dochtertje bij een vriendinnetje spelen, die haar moeder was een beetje laat. Met de stoute schoentjes aan besloten dat vriendinnetje en mijn dochtertje zelf de weg naar huis te kiezen, en niemand die ze tegenhield.
Alice
Mijn God! Op zoveel zelfstandigheid zit ik ook nog niet te wachten. Ik ben blij om te lezen dat er nog mensen fan zijn van wat extra hulp en wat sociale controle!
Tania
Ik vind dat jouw mama er goed aan gedaan heeft door die kinderen een opmerking te geven. Er zijn ouders die hun kinderen maar laten rondlopen en op niets letten. Die vrouw had geen recht om jouw mama af te blaffen
Patricia Schmitz-Heres
Corrigeren van kinderen mag maar ik vind het een hoofdtaak van de ouders. Echter ook ik als moeder zie niet altijd alles en dan heb ik er geen problemen mee als mijn kind door iemand anders op een fatsoenlijke manier gecorrigeerd wordt.
susanwijdemans
Jeetje wat een vervelende ervaring! Ik vind niet dat je andermans kinderen moet ‘opvoeden’, maar je kunt wel een ander kind aanspreken als die zich echt onredelijk gedraagt vind ik.
Natascha - BeautyOpinie
Als ik dit lees, ben ik heel benieuwd hoe ik dat ga ervaren als mijn kindje straks wat groter is. Ik vind dat er namelijk helemaal niets mis mee is wat jouw moeder deed. Ze bemoeit zich toch nergens mee verder? Ik zou zoiets ook gezegd kunnen hebben hoor.
Jard
Iedereen moet gewoon kunnen zeggen wat hij/zij denkt. Dus jouw moeder, en ook de over-de-rooie-krijsmama. Maar wel graag op zo’n manier dat de ander ook nog de ruimte heeft om zijn verhaal te doen. Goed dat je zo correct voor je moeder opkomt!