Goede voornemens en kids
Dat moment waarop ik mensen goede voornemens hoor maken voor ze aan kinderen beginnen laat me toch altijd een beetje in mijn vuistje lachen.
Voornemens…
Nieuwjaar is toch altijd weer de tijd dat iedereen zich laat verleiden tot het maken van goede voornemens. Jaaaaa, geef toch gewoon toe. Jij laat je vast ook weer elk jaar verleiden!
Ik ook natuurlijk. Elke keer weer trap ik erin! Hoe hard ik ook gil dat ik er mee ga ophouden omdat het belachelijk is en weet ik veel waarom nog.
Maar heb je er al eens bij stil gestaan dat je als mama ook goede voornemens maakt bij de geboorte van je kind bijvoorbeeld?
Of nog erger, heb je als mama al eens gesproken met mensen die nog aan de kids moeten beginnen en die allemaal van die “ik ga het toch zo aanpakken hoor” stelsels verkondigen? (People without kids don’t know!)
Wel, natuurlijk heb ik dat ook gedaan voor ik eraan begon. 🙂
Voornemens die ik absoluut ging volhouden…
Laat ik ze hier eens op een rijtje zetten… Als geheugensteuntje voor mezelf, maar ook om eens goed te kunnen lachen als ik dit later nog eens lees want sommigen hebben het echt niet lang volgehouden!
- Voor hun eerste levensjaar geen snoep, ijs, chocolade, … (Oma liet de oudste aan een ijsje slurpen toen hij amper 5 maanden was)
- Geen frisdrank, enkel water of melk! (op 6 maanden kreeg hij aangelengd appelsap in de fles omdat ze in Turkije dachten dat hij anders niet genoeg zou drinken… °no comment°)
- Niet naar tv kijken (Toen hij een halfjaar was zat hij elke ochtend naar BabyTV te kijken terwijl ik me klaarmaakte om naar het werk te vertrekken en de man uit bed gooide)
- Geen tut (Kind en Gezin én de crèche zeiden op 3 maanden: “Jawel mevrouw, dat is beter voor het slapen! En zo kunnen ze in de crèche uw kindje beter troosten” En hop! Ik was overtuigd)
- Niet te veel bijkomen tijdens de zwangerschap, zo moet ik ook minder afvallen nadien. (Ik kwam 20 kilo bij. Missie niet geslaagd)
- Elke ochtend en avond dienen de Bubbel en de Spruit hun tanden te poetsen. (Nu heb ik het onder controle, maar de eerste maanden toen ze nog tegenstribbelden? Toen was ik blij met één keer per dag!)
- Maximum een kwartiertje TV per dag. (Door de week is dit een gemakkelijke opdracht, maar in het weekend loopt dit grandioos fout. Frozen iemand? Rapunzel nog een keer?)
- Geen commerciële invloeden in boekentassen, kleren, speelgoed, … Ik wil geen PawPatrol of Cars rommel in mijn huis zien! (Dank je wel, ooooh, hoe mooi, een Angry Birds boekentas! °no comment°)
- Kinderen zijn geen excuus voor vestimentaire aanpassingen (Waar komt die overload van platte schoenen dan ineens vandaan? Oops!)
- Ik ging er voor zorgen dat mijn Bubbel en Spruit konden fietsen en zwemmen als ze nog klein waren. (Euhm, is na drie jaar ook nog “klein” of ben ik toch al te laat? Shit! Achja, komaaaaan, dat is ook niet realistisch. De oudste kan fietsen en dat zwemmen, dat komt nog wel. Op zijn twaalfde is prima, toch?)
Oké…echt vlotten doet dat niet… 🙂
Maar! Er is altijd hoop… En you know what? Ik steek mijn Bubbel elke dag om 20u in zijn bedje en de Spruit om 19u. Dat ritueel duurt tien minuutjes en als ik de deur dichttrek weet ik dat het oké is en dat ze beiden flink slapen.
En dat maakt van mij alsnog een supermama!
°Alice steekt de kids in bed en gaat genieten van de rust en gaat wat TV kijken met een ijsje°
x A x