#DIY: Het Monster van Loch Ness

Je kent het vast wel… Pinterest. Ik ben er dol op. Alhoewel ik me soms ook echt maanden er vanaf hou. Te gevaarlijk. To much… Te leuk dus. Maar ik had dus een DIY project gespot wat er op het eerste zicht simpel uitzag.

Zo een monster zoals het Monster Van Loch Ness, en zeker in deze grootte, is toch gewoon een kwestie van een paar stukken stof tegen elkaar naaien en binnenstebuiten draaien? 

Zie hier het prachtige wezen én de link naar de originele post. Want, alle credits mogen naar haar gaan! She nailed it! En het patroon is nog steeds op haar blog gratis te downloaden! Hooray for that!

Maar bovenstaande foto is dus niet mijn monster… 🙂

Hoe het allemaal begon

Sinds we met die Coronacrisis meer thuis moeten zitten is de goesting om zelf dingen te maken ineens toegenomen. Behalve dingen op Pinterest te pinnen en me daardoor al een creatieve mama te voelen (want hey, de intentie is er toch?!) onderneem ik de laatste weken ook effectief actie. Misschien zelfs iets te veel, maar daar had ik het al over in mijn vorig artikel.

Dus, nadat ik mijn mama had verteld over mijn wilde naaiplannen was zij zo lief om me haar reserve naaimachine te geven. (Mijn ouders hebben àlles in reserve. Maar dat zal ik een andere keer wel eens uitleggen). En zo gezegd, zo gedaan. Een oud laken werd uit de kast gehaald, het naaimachine werd op de tafel gezet en ik wist het gewoon: hier komt iets geweldigs van! Ik ging er voor zorgen dat wij ons eigen Monster Van Loch Ness gingen hebben!

De struggles

Eerst en vooral, all credits aan alle mensen die kunnen naaien. Het inrijgen van de draad leek wel een IQ test en dan had ik nog niet eens uitgevogeld hoe ik het spoeltje van de onderdraad kon opspoelen. Denk dat ik, na het tien keer manueel te doen, pas besefte dat er een automatische functie voor bestond op mijn mooie Toyota naaimachine (ja! Toyota, van de auto’s, grappig hè).

Vervolgens dacht de wijsneus in me dat ik het patroon zelf wel kon natekenen met de losse pols. Aangezien ik geen patroonpapier had heb ik het maar op een rol papier gedaan wat ik in de kelder vond. Zo van dat BBQ-papieren-tafellaken-ding. Het overzetten op mijn stof (een oud beddenlaken met een gat in) ging prima en het uitknippen was, behalve wat stoffig, ook easy-peasy.

• 

• 

• 

Dus toen dacht ik: we zijn er bijna! Mijn naaimachine staat gereed, er ligt geknipt stof klaar. Dit is een kwestie van een paar uur! Je herkent het Monster Van Loch Ness zelfs al een beetje nee?

De assemblage

Badstofachtige lakens laten zich niet naaien. Ik herhaal. Stretch in combinatie met badstofachtige vezels zijn een ramp. Als je er aan trekt wordt het dubbel zo groot waardoor je je twee lappen stof niet netjes op elkaar krijgt gehouden. Het lubbert alle kanten uit. Het op elkaar spelden bracht ook geen soelaas. Helaas.

Dus, tip van de mama, die me te gepaste en ongepaste tijden moest bijstaan met hulp, was: maak een voering die je tegelijkertijd mee naait. (De hulp was helaas telefonisch aangezien we in Lockdown zitten)

U zegt?

Wel, je knipt dus je patroon ook uit simpel katoen of dergelijke uit en je bevestigt alles, binnenstebuiten weliswaar, op elkaar met speldjes en naait het zo. Dus dan krijg je katoen-badstof-badstof-katoen, waardoor ons Monster Van Loch Ness, AKA Nessie, zijn buitenkant aan de binnenkant zit, en jij dus de voering ziet en kan vasthouden onder je naaimachine. En ik zeg het je: dit was de gouden tip!

Wees slim met pootjes!

De originele Nessie had aangenaaide pootjes. De mijne, aangezien mijn stof niet stevig genoeg was, kreeg zijn pootjes tussen de naad genaaid.

• 

• 

Als je je beessie dus binnenstebuiten voor je hebt liggen dan steek je dus de pootjes er “ondersteboven” tussen, want alles moet zogezegd in zijn binnenstebuiten-buik zitten.

Ik gebruikte ook korreltjes om ze wat stevigheid te geven. Op die manier blijft hij beter staan. Denk eraan dat je de pootjes vult voor je ze tussen de naad van je diertje vastnaait! Of je moet zoals ik deed, een vulopening laten en nadien pas afsluiten (iets moeilijker).

He is so fluffy!

Om Nessie zelf te vullen gebruikte ik de meest zalige vezel die ik ooit heb vastgehad. Ik heb lang gezocht naar iets wat niet schadelijk was voor het milieu, niet te brandbaar was (wij hebben een open haard) én wat ik kon terugvinden in een Belgische winkel, zodat ik ook de lokale economie wat kon steunen. En ik vond Het Haakbeest. Zowel de korreltjes als de fluffy vulling komen van bij hun. Vlot geleverd én vriendelijke service!

• 

• 

Zie hier Nessie voor hij opgevuld werd. Ben je al verliefd? Je kan hem toch geen monster meer noemen?

Verder stak ik trouwens nog wat kapotte plastic zakken in de staart om mijn Nessie wat crunch te geven. Wat moet je anders met die dingen?

Het sluiten en afwerken…

Eens je dus alle naden genaaid hebt, de pootjes ertussen hebt zitten en hem binnenstebuiten hebt gedraaid en gevuld, kan je hem gaan afsluiten. Op dit moment had ik al twee nieuwsgierige kinderen naast me staan. Ik denk dat zelfs de kids niet konden geloven dat ik het voor elkaar had gekregen!

Afsluiten doe je met de onzichtbare of ladder steek waarbij je eigenlijk parallel met de te sluiten naad je naald doorsteekt en dan, daar waar je aan de ene kant uitkwam, recht er tegenover hetzelfde doet. Zo krijg je precies een ladder van steekjes die je kan aantrekken en waardoor je diertje onzichtbaar gesloten wordt.

Laat het knuffelen beginnen!

Nu de kids regelmatig op Nessie zitten en er door de hele kamer mee zeulen alsof het een vervoersmiddel is, ligt de weg open naar nog meer naaiprojecten.

Ik heb al spijt dat de extra kamer een speelkamer is geworden in plaats van een hobbykamer!

En ik zit nu al te denken aan alle mogelijkheden die er zijn! Oh god! Ik keek het laatst in de kringwinkel voor de eerste keer naar de rek met gordijnen en stoffen om te kijken als er iets leuks tussen zat.

• 

• 

• 

• 

°Alice wil zo graag een Ballonnenhondje uit stof maken en vraagt zich af als een niet versleten laken ook mag?°