Geschreven door Alice

 

Een paar dagen geleden was een vriendin van me op bezoek bij ons thuis. Ik ben nu al een week uit het ziekenhuis en ik vind het super als mijn vriendinnen me een bezoekje brengen thuis. Zeker nu ik vast zit met die gebroken poot is het een welkome afwisseling als er bezoek is.

Maar rond een uur of 23u ’s avonds begon ik erg moe te worden.

Zo moe dat ik tegen mijn vriendin zei “ik ga dadelijk eens slapen” waarop ze zei “oei, is het al zo laat” en iets erna vertrok.

Als ik dit schrijf denk ik zelf: niets aan de hand toch? Maar blijkbaar wel! Mijn husband viel zowat steil achterover toen hij dit hoorde!! Hij vond het schan-da-lig!! Je zet toch geen bezoek buiten?!?!?!

 

Dus toen bedacht ik me: hier moet ik een artikel over schrijven!

 

Even schetsen hoe het er bij mijn ouders vroeger aan toe ging:

 

“drrriiinnngggggggg” (de deurbel)    Ah! Familie voor de deur. Gezellig! Maar! Als we op dat moment aan het eten waren dan meldde mijn mama dit en dan zei het bezoek: “oei!! Jullie gingen net eten, dan komen we een andere keer terug!

Bij mijn husband is dit onbegrijpelijk en gebeurt net het omgekeerde bij zijn thuis:

“drriiinnnggggggggggg” (de deurbel)  Ah! De familie voor de deur! Gezellig! We gaan net eten! Schuif maar allemaal gezellig aan de tafel! Hoe meer hoe beter! 

 

Ligt het dan aan cultuur of akomst? Mijn husband is afkomstig uit Turkije en daar is bezoek altijd welkom én graag gezien. En als ik dan kijk bij mijn vriendinnen, dan is een groot gedeelte blij als ze ’s avonds eens alleen kunnen zitten en worden ze liefst verwittigd alvorens je binnenspringt. De reden? Na een dag hard werken willen ze graag even ontspannen, en soms is bezoek er dan teveel aan. Ik zie daar zelf ook geen graten in, maar anderen vinden het dan weer belachelijk.

 

Dus hoe zit dat nu met bezoek? Liefst zo vaak mogelijk en als verrassing? Of duidelijk plannen? En als ze er dan zijn… mag je ze dan buitenzetten? Dus ik Googelde dit even en ja hoor! Zowat in alle geschreven stukken staat vermeld dat je best niet te lang blijft en dat een geeuwende moeder of hysterische baby een goede clue is om te vertrekken! Hahahahah. I won, husband!

 

 

Misschien leuk om even een paar bezoek-regels neer te pennen die ik wel handig vind:

 

• Zorg ervoor dat je je bezoek aankondigt. Op die manier zit er de ene dag niet tien man en de andere dag niemand.

• Ga niet als de naaste familie er is. Ouders van de kersverse mama zitten meestal niet te wachten op hele vriendenkringen die de hele ruimte inpalmen met hun gekwetter.

• Een cadeautje is altijd leuk, voor de baby of de mama! °hèhè°

• Respecteer de bezoekuren, tenzij anders afgesproken.

• Als er borstvoeding wordt gegeven, geef de mama dan een beetje privacy. Dit merk je wel vanzelf. En als de mama er zelf niet van wakker ligt en gewoon een tiet bovenhaalt, des te beter. Ga dan niet ineens zelf beschaamd zitten kijken want zo creëer je alsnog een awkward situatie.

• Let op met je eigen verhalen. Het zou kunnen dat de kersverse mama niet zit te wachten op leuke uitjes die jij net deed aangezien zij met een hongerige baby in een pyjama met een oma-onderbroek in de zetel hangt. Ook hier merk je dit zelf wel. Je hebt ook mama’s die dit net wèl willen horen om te kunnen “ontsnappen”.

• Laat alles netjes achter. Misschien kan je de nieuwe mama wel een groot plezier doen door de even de afwas te doen of wat kleren op te hangen. Of neem anders eens een lekkere ovenschotel of soep mee!

• Wil je de baby vasthouden? Vraag dit dan! Mama’s hebben veel aan hun hoofd en vergeten vaak logische dingen zoals: wil je iets drinken, wil je de baby eens vasthouden, … Ik vergat iedereen geboortesuiker mee te geven! 😀  En vragen is ook belangrijk omdat het not done is om zelf snel even de baby te grijpen uit zijn bedje of uit iemand anders zijn handen!

• Don’t overstay! Hoe gezellig het ook is, hoe hard de mama ook aandringt, beperk je bezoek tot een paar uurtjes. Zeker de avonduren zijn zwaar. Op het moment zelf is het vast heel gezellig en denkt de mama zelf ook nog dat het leuk is, maar zodra jij de deur uit bent en de baby begint te wenen zit de mama soms met de handen in het haar.

• Kom niet af met betweterige uitspraken over opvoeding, kritiek op de naam, rare vragen (“Is dat rode plekje normaal?”) of andere zaken. Kersverse ouders kunnen soms nogal… gevoelig zijn…

• Let op met foto’s maken en het verspreiden ervan! Geen flits please en niet zomaar doorsturen naar anderen. Het is de mama haar baby en zij kiest wie en wanneer deze te zien krijgt. Niemand zit erop te wachten dat jij hem aan de hele World Wide Web laat zien als eerste.

In ieder geval, kraambezoek blijft iets leuks dus laten we het zo ook houden. Ik geniet er in ieder geval nog steeds heel erg van.

 

°Alice checkt nog even de agenda°

 

x Alice x