Bevallen met een startknop: De inleiding

Wanneer de natuur een klein duwtje in de goede richting nodig heeft…

Lieve mini, ik weet dat ik eerder heb geschreven dat je zo lang in mama’s buik mocht blijven zitten als je wilde, maar je bent geen olifantje. En langer blijven zitten gaat dat ook echt niet veranderen.

Hoewel olifantjes best schattig zijn, gaat het dat toch echt niet worden. Het verdict: een uiterste bevallingsdatum en anders een inleiding.

Ik zou liegen als ik schreef dat dit mij niet zenuwachtig maakte. Stiekem heb ik mij dan ook aan de ananas en tonic gewaagd (hoezeer ik ook weet dat dit oude-wijven-fabeltjes zijn). Zelfs het hele huis werd gepoetst! Maar zonder resultaat. Geen weeën, geen gebroken water, niet eens een slijmprop te bespeuren (wel een proper huis. Haha! ).

Spontaan ging de bevalling dus niet beginnen. Dan toch maar eens opzoeken wat dat inleiden nu precies inhoudt. Dr. Google is natuurlijk een gemakkelijke allesweter om snel even te contacteren. Hij is alleen niet zo goed in het nuanceren van de zaken…

Info by dr. Google

De bevalling van een tweede kind zou over het algemeen “gemakkelijker” gaan, maar geldt dat ook wanneer de bevalling ingeleid moet worden? Inleidingen zijn volgens dr. Google pijnlijker en langdradiger. Want

1. je krijgt de kans niet om geleidelijk te wennen aan de weeën,
2. het lichaam maakt geen natuurlijke pijnstillingshormonen aan (aangezien de pijn-gevende-hormonen ook niet natuurlijk aangemaakt worden, maar kunstmatig zijn),
3. je “hangt” vast aan een infuus…

Iedere bevalling is natuurlijk anders, maar om goed voorbereid te zijn, ga ik liever uit van het ergste, dan van het gemakkelijkste.

Een voorbereid mens is er twee waard.

Want verhalen zoals: ‘Vrouw bevalt zonder dat ze het wist’, haalt misschien sneller de krantenkoppen, maar verhalen over bevallingen van 12u en meer, komen precies vaker voor.

Tel daar de info van dr. Google bij en je hebt genoeg redenen voor een slapeloze nacht. weliswaar voorafgegaan aan een pikant avondmaal (ook één van de oude-wijven-fabeltjes °Don’t judge°). Het monster mocht bij oma en opa blijven logeren, niet wetende dat hij de dag erna grote broer zou worden!

Om 7u ’s ochtend werden we in het ziekenhuis verwacht. Van uitslapen kwam er dus ook al niet veel van in huis.

Het binnenwandelen in het verloskwartier voelde vreemd aan, zo zonder weeën maar wel al helemaal bepakt en bezakt met alles voor de bevalling en erna…

De *tromgeroffel* inleiding

Na een klein prikje in mijn linkerhand, werd de medicatie aangekoppeld. Deze word geleidelijk aan opgedreven omdat iedereen namelijk anders reageert.

Er zijn vrouwen die onmiddellijk iets voelen en er zijn er die om 18u nog steeds iets hebben van wanneer-begint-het-nu

Ik begon al te duizelen, totdat ik zag dat het kraantje van de effectieve medicatie nog niet openstond… wat zenuwen al niet kunnen doen.

En toen begon het wachten…

Rond 11u begonnen de harde buiken al meer als weeën aan te voelen en na de middag heb ik duchtig gebruik gemaakt van mijn yoga-ademhalingsoefeningen. °Oooohhhmmmm°

Uiteindelijk had de vroedvrouw de wee-opwekkers maar een keer of drie kunnen verhogen en zelfs een keertje moeten verlagen. (Dit dient om het kwartier te gebeuren en kan tot maximaal 240 eenheden (correct me if I’m wrong #zwangerschapsdementie). Ik had blijkbaar al genoeg met 60).

Het verdict

Het was kort maar krachtig: Waar ik bij de bevalling van het monster al twee dagen op voorhand weeën had, had ik ze nu in 2 uur. Minder lang dus, maar wel aan een fors tempo! Ik ben zelfs niet in het bad geraakt, hetgeen veel verluchting gaf bij mijn eerste bevalling.

Een nadeel aan bevallen met een inleiding was wel dat de mini ook reageerde op de medicatie. Zijn harttonen werden af en toe wat minder en om dat goed in de gaten te houden werd ik om de zoveel tijd gemonitord, hetgeen je bewegingsvrijheid erg belemmerd.

In plaats van rond te lopen, op de zitbal te wippen of wat-dan-ook-helpt, zit je “vast” op de bevallingstafel.

Maar uiteindelijk ging het bij mij zo snel dat ik, met de monitoring nog rond mijn buik, ben bevallen.

Tadaaa!

Om 13u44 zei de gynaecoloog ‘pak hem maar’ en nog voor de vroedvrouw een handdoek kon leggen om mijn pyjama te beschermen, lag hij al bovenop mijn buik, in mijn armen. De gynaecoloog noemde het een bevalling vanuit de boekjes, en ondanks de inleiding is de bevalling dus zeer vlot verlopen.

Dus aan allen die ingeleid dienen te worden: Elke bevalling is anders en een inleiding betekent niet altijd pijnijker!

x Rose x